Het is mams verjaardag. We zitten met de hele familie aan een lange tafel in een apart zaaltje van restaurant De Ploeg. Het is fijn dat we hier kunnen zitten, zodat mijn moeder zo min mogelijk prikkels krijgt. De serveerster vraagt aan mam welke soep ze wil. "Ik hoef geen soep", zegt ze..

door Ria Tuenter Rond het voorjaar van 2009 werden de eerste tekenen van vergeetachtigheid bij mijn moeder zichtbaar. De sterke, zelfstandige vrouw die haar zaakjes altijd prima zelf kon regelen, verviel vaker in herhaling, merkten we. Erover praten wilde ze niet. Er was 'niets met haar aan de hand', zei ze ferm..

In mijn eerste boek 'Mam raakt kwijt' schreef ik over de vreselijke beslissing die we als kinderen moesten nemen toen het thuis echt niet meer ging met mijn moeder. Door de vergevorderde dementie werd de situatie onhoudbaar en volgde een gedwongen opname in verpleeghuis Den Es. Die dag van opname was hartverscheurend en verschrikkelijk..

Jaren geleden schreef ik voor het blad MIJN Magazine een artikel over tatoeages. Ik mocht mee met twee dames die er beiden eentje lieten zetten. Het was fascinerend om te zien en mijn interesse voor tattoos was gewekt..

door Ria Tuenter Rond het voorjaar van 2009 werden de eerste tekenen van vergeetachtigheid bij mijn moeder zichtbaar. De sterke, zelfstandige vrouw die haar zaakjes altijd prima zelf kon regelen, verviel vaker in herhaling, merkten we. Erover praten wilde ze niet. Er was 'niets met haar aan de hand', zei ze ferm..

Sinds een paar jaar word ik als ervaringsdeskundige regelmatig uitgenodigd door zorginstellingen, bibliotheken, vrouwenverenigingen, gemeentes en andere organisaties om te vertellen over mijn ervaringen met dementie..