Sporttrainer Frits Kleinnibbelink koestert innige band met Zuid-Koreanen

di 19 mrt, 16:21 Sport

VARSSEVELD – Behalve Guus Hiddink geniet ook sportfanaat en voetbaltrainer Frits Kleinnibbelink (74) bekendheid in Zuid-Korea. In 2003 werd de nog piepjonge Zuid-Koreaanse voetballer Jong Bong aan hem toevertrouwd. Hij wilde graag prof worden. De band werd zo hecht dat Frits hem inmiddels als zijn vijfde kind beschouwt. In februari kwam Jong Bong weer naar Nederland, met twee 13-jarige Zuid-Koreaanse voetbaltalenten. Een sprekend voorbeeld hoe sport verbroedert, landsgrenzen laat verdwijnen en verschillende culturen samenbrengt.

Door Reinier Kroesen

Voor het WK voetbal van 2002 in Japan en Zuid-Korea werd de in Varsseveld geboren Guus Hiddink naar Seoel gehaald om het nationale elftal te trainen. Tot grote verrassing werd Zuid-Korea vierde. Guus is in het Aziatische land tot de dag van vandaag een soort afgod. Frits Kleinnibbelink kent Hiddink al van jongs af aan. Ze voetbalden beiden bij Sportclub Varsseveld, later volgde hij Hiddink op als jeugdtrainer bij De Graafschap. 

Zevenaar
Frits over Guus: “Die heeft niet alleen in de hele wereld een goede naam, maar ook in Varsseveld. Hij is hier zijn voetbalcarrière gestart, vergeet zijn achtergrond nooit. Mijn contact met Korea is niet geregeld door hem, maar wel het gevolg van zijn succes. Als hij bij wijze van spreken in Zevenaar had gewoond had zich dit alles daar afgespeeld. Na dat WK kwamen Zuid-Koreanen massaal naar Varsseveld. Ze wilden onder meer het oudershuis van Hiddink zien. Dat is in mijn straat, ik heb daar sportschool Vital. Op een goede dag liep ik buiten toen er weer zo’n groep aankwam, onder leiding van een tolk, meneer Kang. Die man had contact met ene Jong Bong, een Zuid-Koreaans voetbaltalent. Hij vroeg mij of ik die wilde trainen, zodat die fit zou worden voor het betaald voetbal. Jong Bong wilde graag de Nederlandse Voetbalschool leren. Hij woonde negen maanden bij mij in huis, ik begeleidde hem aanvankelijk eerst in mijn sportschool. Daarna trainde hij mee met de voetbalvereniging. Ik bracht hem in contact met Jan Vreman van De Graafschap. Financieel was het niet mogelijk om hem daar onder te brengen, uiteindelijk vond hij bij Heracles Almelo onderdak. Jong Bong kreeg daar een aanbod voor een woning, een auto, geld om te studeren. Hij was daar bijna prof toen hij last kreeg van zijn heup. Daarop keerde Jong Bong terug naar zijn thuisland, waar hij twee voetbalscholen opzette met Song, de voormalig Feyenoordspeler. Die waren inmiddels bevriend geraakt.”

Sportcommentator
Frits: “Ik ben vier keer naar Zuid-Korea geweest. Ik gaf met Jong Bong les op een universiteit en zijn voetbalschool. Je hebt daar niet zoals bij ons in elk dorp een voetbalclub. Jong Bong is tevens sportcommentator bij de landelijke omroep, in die functie was hij ook aanwezig op het WK in Quatar.” Het contact tussen Jong Bong en Frits is altijd gebleven, in eerder jaren kwam hij al met jonge spelers naar Varsseveld. Begin dit jaar belde hij opnieuw met Kleinnibbelink. 

Jong Bong: “Ik begeleid in Seoel twee talentvolle dertienjarige jongens, Haram Kim en Seungri Kim, die graag Europees voetbal willen spelen. Op onze twee voetbalscholen in Seoel zitten in totaal 800 pupillen. Zulke jonge spelers van buiten Europa mogen niet spelen bij de jeugdopleidingen van profclubs. Ze kenden de verhalen over Frits. Daarom willen ze hier een goede basis leggen voor een profcarrière in Zuid-Korea.” Jong Bong was met beide jongens in februari drie weken in Nederland. Frits coachte de gasten, die ook mochten meetrainen bij Sportclub Varsseveld. 

Vijfde kind
De sportschool van Frits wordt tegenwoordig gerund door zijn zoon Ritchy. Kleinnibbelink deed van alles. “Ik was een beetje specialist op het gebied van conditietraining, werkte ook voor motorcrossers. Was tevens vijf jaar bondscoach van de nationale BMX-ploeg. Ik kon zelf ook aardig fietscrossen, ben allround maar zeg altijd: ik kan niks goed, maar wel alles een beetje. Jong Bong was 18 toen hij hier alleen naar toe kwam. Zijn ouders vertrouwden compleet op mij, en dat ik hem zou kunnen trainen.” Dan richt Frits zich persoonlijk tot Jong Bong: “I feel proud, that someone who came here, just to play football, reached all these things. Ik ben vader van vier eigen kinderen, maar Jong Bong is nummer vijf! Ik was bij zijn huwelijk in Korea en hij heeft inmiddels zelf kinderen. Ik beschouw hem als mijn zoon!”